چـــــــــشمانت را ببند

خیالت را به بـــاد بسپار

دستانت را به آب

و لبهایت را به من

تا زیباترین ترانه ی عــــــــشق را برایت جاری سازم

من همان قناری ِ تنهایم که برای دلت شعر بــــــــــــــاران می خواند

بــــــــــــــــــوسه هایم را بر لبانت می کارم

تا ریشه اش بر دلت بنشیند

یک روز دست در دستِ هم ، پابرهنه
 ♥
از درونِ خورشید عبور می کنیم
 ♥
و
 ♥
بر رویِ چمن هایِ سرسبزِ آسمان
 ♥
قدم می زنیم
 ♥
اینست معنای خوشبختی
 ♥

از نردبان ِ موهایت که پایین می آیم
♥
در حیاط خلوت شانه هات
♥
مهمانم کن به نوشیدن ِ یک فنجان
♥
لبریز از شراب سرخ  لبت
♥
و راهی ام کن
♥
راه ِ زیادی نمانده
♥
مقصد بعدی
♥
ایستگاه  اول  قلب  تو

خوش به حال آنکه قلبش مال توست
♥
حال و روزش هر نفس ، احوال توست
♥
خوش به حال آنکه چشمانش تویی
♥
آرزوهایش همه آمال توست
♥
آنکه دستش تا ابد در دست تو
♥
کوچ او از غصه ها با بال توست
♥
من خطاکارم خداوندا ، ولی
♥
دیدگانم تا ابد دنبال توست

دلم برای کسی تنگ است

که چشمهای قشنگش را

به عمق آبی دریا می دوخت

و شعرهای قشنگی

چون پرواز پرنده ها می خواند

دلم برای کسی تنگ است

کسی که خالی وجودم را از خود پر می کرد

و پری دلم را با وجود خود خالی

دلم برای کسی تنگ است

کسی که با من ماند

کسی که با من هست

دلم برای کسی تنگ است

که بیاید

و به هر رفتنی پایان دهد

دلم برای کسی تنگ است

که آمد

و پایان داد به همه ی دلتنگی ها

کسی

…

کسی که من همیشه دلم برایش تنگ می شود

دیده ای شیشه های اتومبیل را وقتی ضربه ای می خورند و می شکنند ؟  

شیشه خرد می شود ولی از هم نمی پاشد ؟ 

این روزها همان شیشه ام

خرد و تکه تکه

از هم نمی پاشم

ولی شکسته ام

حال و احوالم خوب نیست  به یه خواب طولانی مثل سفیدبرفی احتیاج دارم با این تفاوت که وقتی ازخواب پاشدم

برگردمبه اول و هیچکیو نشناسم

مو هایش را نوازش کن

قبل از اینکه سفید شوند

زن است ... با همه زن بودنش ، دوست دارد نوازشت را

ولی با هوش است

فرق ریا با صداقت را می فهمد

تو می گویی مرا نمی دانی

آخر چرا ؟ مگر از جنس عروسک هایت نیستم

عشق را تو چه تعبیر میکنی ای آرزوی زیبای من

تصور کن

درختانی در مه فرو رفته را

با انتهایی ناپید

و با آبشاری که دعوتت می کند

تا برهنه شوی

خودت را میان امواجش پرت کنی

و بی اراده

با جریانش

راهی شوی

به سویی که

همه نا آشنائی است

شاید سرت به سنگ بخورد

شاید سفری رویائی در پیش رویت باشد

شاید در میانه راه کوفته و درهم شوی

شاید هم نشوی

شاید

شاید

و بسا شاید های دیگر

اما اگر زنده بمانی

چیزی بزرگ به دست آورده ای

خاطره ای خوش

از یک ماجراجویی گیج کننده

و تابلوی همین طبیعت است

عشق

با دعوتی که

انتهایش را نمی توان گمانه زد

اما می شود ماند ... می شود